bee-eestjes, bee-ee-eestjes, overal beestjes ...
Door: helma
16 December 2012 | Kenia, Kisumu
Onbekende beesten zijn voor mij altijd de grootste ‘uitdaging’ als ik in een ver buitenland ben…. Zo ook nu weer: laat je één kruimel brood liggen, wordt er door honderden mieren om gevochten …. Ze laten sporen van meters na, en ik met een doekje erachter aan. Denk maar niet dat het helpt.
Trek ik ’s morgens de gordijnen open, valt er een lekkere hagedis uit, één die zich schuilhoudt en tegelijkertijd de muggen soepeert, maar het is wel schrikken als ie voor je voeten belandt bij het openen van zoiets simpels als de gordijnen.
En dan die ratten: komt ik rond schemertijd thuis en doe je doodgemoedereerd je deur van het slot. Rennen er 2 van die engerds voorbij. Ja, tuurlijk had ik ze al horen rommelen tussen het plafond en het dak in, maar horen is nog niet zien …. en in mijn eentje met 2 ratten …. Nee nix voor mij, krijg er alleen maar spookbeelden bij en van het verhaal van onze Afrikaanse hulp word ik al helemaal niet gelukkig:
Haar overleden zus werd na 2 dagen uit het mortuarium gehaald, haar oren, haar vingers en haar tenen waren door de ratten aangetast … Zij vertelde het verhaal met een keuzemogelijk: je wordt er misselijk van of je moet erom lachen …. Ik kon alleen maar griezelen en wist meteen dat ik absoluut niet alleen in huis wil zijn, laat staan slapen…
Maar vogels, VOGELS … die hier bij tientallen zitten…. ’s Morgens gewekt te worden door zoveel gezang, dat is ongelooflijk heerlijk, nee geen tjilpje van een bijna verdwenen mus, of het gezang van een merel, maar tropische geluiden die uit ruisende bomen komen. Een weelde, en ik lig er dan ook met genoegen naar te luisteren.
Op slangen heb ik het niet, ook niet op hippo’s waar we naar mijn bescheiden mening veel, en veel te dicht langsvoeren. De slangen in het Victoria: legio en ik gedraag me als een struisvogel: kop in ’t zand … niet dat ik er ooit één gezien heb, maar toch!
De muggen met hun besmetting van malaria: zeg daar maar eens ‘lieverds’ tegen, zij zijn de grootste boosdoeners en drijven het sterfte-cijfer van kinderen zo hoog op.
Doe mij dan maar een blaffende hond die niet bijt, of een katje dat in het donker geknepen wordt, ik kijk liever schaapachtig bij al die engerds. En intussen doe ik het af en toe in mijn broek ….
Trek ik ’s morgens de gordijnen open, valt er een lekkere hagedis uit, één die zich schuilhoudt en tegelijkertijd de muggen soepeert, maar het is wel schrikken als ie voor je voeten belandt bij het openen van zoiets simpels als de gordijnen.
En dan die ratten: komt ik rond schemertijd thuis en doe je doodgemoedereerd je deur van het slot. Rennen er 2 van die engerds voorbij. Ja, tuurlijk had ik ze al horen rommelen tussen het plafond en het dak in, maar horen is nog niet zien …. en in mijn eentje met 2 ratten …. Nee nix voor mij, krijg er alleen maar spookbeelden bij en van het verhaal van onze Afrikaanse hulp word ik al helemaal niet gelukkig:
Haar overleden zus werd na 2 dagen uit het mortuarium gehaald, haar oren, haar vingers en haar tenen waren door de ratten aangetast … Zij vertelde het verhaal met een keuzemogelijk: je wordt er misselijk van of je moet erom lachen …. Ik kon alleen maar griezelen en wist meteen dat ik absoluut niet alleen in huis wil zijn, laat staan slapen…
Maar vogels, VOGELS … die hier bij tientallen zitten…. ’s Morgens gewekt te worden door zoveel gezang, dat is ongelooflijk heerlijk, nee geen tjilpje van een bijna verdwenen mus, of het gezang van een merel, maar tropische geluiden die uit ruisende bomen komen. Een weelde, en ik lig er dan ook met genoegen naar te luisteren.
Op slangen heb ik het niet, ook niet op hippo’s waar we naar mijn bescheiden mening veel, en veel te dicht langsvoeren. De slangen in het Victoria: legio en ik gedraag me als een struisvogel: kop in ’t zand … niet dat ik er ooit één gezien heb, maar toch!
De muggen met hun besmetting van malaria: zeg daar maar eens ‘lieverds’ tegen, zij zijn de grootste boosdoeners en drijven het sterfte-cijfer van kinderen zo hoog op.
Doe mij dan maar een blaffende hond die niet bijt, of een katje dat in het donker geknepen wordt, ik kijk liever schaapachtig bij al die engerds. En intussen doe ik het af en toe in mijn broek ….
-
16 December 2012 - 10:57
Carla:
En jij denken dat ik ooit die kant opga? Ik de held van de familie? Nu weet ik het zeker.......
Never! Kus -
16 December 2012 - 23:14
CoMu:
En ik maar denken dat jij een heldin bent, die alles durft. Hahahaha. ik ga het binnenkort ook alleen uitproberen. Dus dit is geen opwekkende lectuur.
Vertel maar iets heel leuks.
Groetjes... -
17 December 2012 - 08:23
Marjon:
je laat hankees toch gewoon voor de rattenvanger van hamelen spelen.... ennuh... zwemmen er mooie goudkarpers in jullie vijver? ( of in het zwembad?) kus M -
17 December 2012 - 11:31
Marga:
Jakkes. Laat mij maar hier zitten dan met een poes die opgerold in zijn mandje ligt en af en toe eens omhoog komt om lekker te kroelen bij het baasje.
-
17 December 2012 - 11:31
Marga:
Jakkes. Laat mij maar hier zitten dan met een poes die opgerold in zijn mandje ligt en af en toe eens omhoog komt om lekker te kroelen bij het baasje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
