arise and shine
Door: helma nijssen
01 December 2012 | Kenia, Kisumu
24 meiden zoeken perspectief …
Soroptimist club Kisumu heeft een poos geleden een projectvoorstel ingediend: om jonge meiden kansen op werkgelegenheid te bieden. Meiden tussen de 16 en 20 die om welke reden dan ook, hun opleiding gestaakt hebben. Veelal omdat hun ouders het schoolgeld niet meer (kunnen) betalen, sommigen omdat ze wees zijn geworden en daardoor ondergebracht zijn bij familie. Een aantal van deze meiden zijn al in de prostitutie terecht gekomen: dat brengt geld op, zowel voor hen zelf als voor hun familie.
De club vraagt om financiële ondersteuning van een opleidingscentrum; wij willen graag horen WAT deze meiden zelf voor opleiding willen, en hoe de Soroptimisten dit denken te faciliteren. Kortom: we hebben discussiepunten!!!
De Soroptimisten hebben gevraagd of ik een ochtend een training wil geven over ‘eigenwaarde’ en omdat mijn nicht Bernadette een weekje ‘over’ is heb ik voorgesteld om dat samen met haar te doen. We beginnen met de vraag WAT zij denken dat eigenwaarde is; daar komen de meest uiteenlopende antwoorden op. Alleen die antwoorden al zet de meiden aan het denken. Dan doen we een oefening: “luister naar de opmerkingen van de trainer en merk op wat deze opmerkingen bij je teweeg brengen” Die opmerkingen gaan over positieve versus negatieve overtuigingen. Niet moeilijk je voor te stellen welke impact deze overtuigingen hebben op de meiden.
We duiken er nog verder op in en hier en daar zien we kwartjes vallen, shillingen bedoel ik. Dan nemen we de meiden mee naar een wereld waarvan ze alleen maar kunnen dromen: om hun creativiteit te kietelen. 65% van de meiden wil het kappersvak in, een paar meiden willen coupeuse worden en een paar anderen kiezen voor de horeca. Verder dan dat komen ze niet. De creativiteit leidt in elk geval tot een verbreding van hun scope. Er komt nu een ‘top-artiest’ bij, een leerkracht, een vrouw die het leger in wil en dames die een business willen starten.
Wat een ochtend al niet teweeg kan brengen.
We eindigen met een heerlijk hapje: mandazi’s en samosa’s. Huisgemaakte lekkernijen, en daarbij frisse sappen: de temperatuur is opgelopen tot boven de 30 graden. We kunnen wel een koel sapje gebruiken na deze ochtend!
Dan gaan we aan de slag met de Soroptimisten en horen dat ze nog geen programma beschrijving hebben, noch een idee hoe ze een dergelijk traject kunnen opzetten. Er zijn grove lijnen bedacht en de volgende stap is om deze nu uit te werken.
We praten over mentoren, werkbegeleiders tijdens de stage, trainers en een projectmanager. We stellen ingrediënten voor een introductie-programma voor om de motivatie en het doorzettingvermogen van de meiden te testen. We wisselen uit over loon en opleidingsgeld tijdens de training en de daaraan gekoppelde stage-periode. We bespreken trainingen en intervisie voor de begeleiders. Kortom er komt heel wat boven tafel waar de Soroptimisten nog niet aan gedacht hebben.
We zoeken eigenaarschap bij de meiden, die ligt nu nog bij de Soroptimisten die opnieuw het gebouw ter sprake brengen. Wij stellen voor om voorlopig te huren.
Eerst ervaringen opdoen, successen vieren: feestje bouwen als de meiden een baan werkplek vinden: één die bij hen past.
We horen een zucht als ze besluiten met elkaar opnieuw in conclaaf te gaan, en beloven dat ze hun voorstel gaan herschrijven.
Op de wand van de kerk waarin we de training gaven staat: arise and shine … als dat geen belofte is …!
Soroptimist club Kisumu heeft een poos geleden een projectvoorstel ingediend: om jonge meiden kansen op werkgelegenheid te bieden. Meiden tussen de 16 en 20 die om welke reden dan ook, hun opleiding gestaakt hebben. Veelal omdat hun ouders het schoolgeld niet meer (kunnen) betalen, sommigen omdat ze wees zijn geworden en daardoor ondergebracht zijn bij familie. Een aantal van deze meiden zijn al in de prostitutie terecht gekomen: dat brengt geld op, zowel voor hen zelf als voor hun familie.
De club vraagt om financiële ondersteuning van een opleidingscentrum; wij willen graag horen WAT deze meiden zelf voor opleiding willen, en hoe de Soroptimisten dit denken te faciliteren. Kortom: we hebben discussiepunten!!!
De Soroptimisten hebben gevraagd of ik een ochtend een training wil geven over ‘eigenwaarde’ en omdat mijn nicht Bernadette een weekje ‘over’ is heb ik voorgesteld om dat samen met haar te doen. We beginnen met de vraag WAT zij denken dat eigenwaarde is; daar komen de meest uiteenlopende antwoorden op. Alleen die antwoorden al zet de meiden aan het denken. Dan doen we een oefening: “luister naar de opmerkingen van de trainer en merk op wat deze opmerkingen bij je teweeg brengen” Die opmerkingen gaan over positieve versus negatieve overtuigingen. Niet moeilijk je voor te stellen welke impact deze overtuigingen hebben op de meiden.
We duiken er nog verder op in en hier en daar zien we kwartjes vallen, shillingen bedoel ik. Dan nemen we de meiden mee naar een wereld waarvan ze alleen maar kunnen dromen: om hun creativiteit te kietelen. 65% van de meiden wil het kappersvak in, een paar meiden willen coupeuse worden en een paar anderen kiezen voor de horeca. Verder dan dat komen ze niet. De creativiteit leidt in elk geval tot een verbreding van hun scope. Er komt nu een ‘top-artiest’ bij, een leerkracht, een vrouw die het leger in wil en dames die een business willen starten.
Wat een ochtend al niet teweeg kan brengen.
We eindigen met een heerlijk hapje: mandazi’s en samosa’s. Huisgemaakte lekkernijen, en daarbij frisse sappen: de temperatuur is opgelopen tot boven de 30 graden. We kunnen wel een koel sapje gebruiken na deze ochtend!
Dan gaan we aan de slag met de Soroptimisten en horen dat ze nog geen programma beschrijving hebben, noch een idee hoe ze een dergelijk traject kunnen opzetten. Er zijn grove lijnen bedacht en de volgende stap is om deze nu uit te werken.
We praten over mentoren, werkbegeleiders tijdens de stage, trainers en een projectmanager. We stellen ingrediënten voor een introductie-programma voor om de motivatie en het doorzettingvermogen van de meiden te testen. We wisselen uit over loon en opleidingsgeld tijdens de training en de daaraan gekoppelde stage-periode. We bespreken trainingen en intervisie voor de begeleiders. Kortom er komt heel wat boven tafel waar de Soroptimisten nog niet aan gedacht hebben.
We zoeken eigenaarschap bij de meiden, die ligt nu nog bij de Soroptimisten die opnieuw het gebouw ter sprake brengen. Wij stellen voor om voorlopig te huren.
Eerst ervaringen opdoen, successen vieren: feestje bouwen als de meiden een baan werkplek vinden: één die bij hen past.
We horen een zucht als ze besluiten met elkaar opnieuw in conclaaf te gaan, en beloven dat ze hun voorstel gaan herschrijven.
Op de wand van de kerk waarin we de training gaven staat: arise and shine … als dat geen belofte is …!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
