Een week schooldokter

EEN WEEK SCHOOLDOKTER

Op het terrein van de babyhome staat een schooltje met in 3 klaslokalen in totaal meer dan 100 kinderen. De leeftijd varieert van 2 tot 7 jaar en is eigenlijk een soort pre-school voor ze naar de primary school gaan.
Er zitten de 15 oudste kinderen van het weeshuis op en verder kinderen van het personeel, maar ook gewone kindjes uit de buurt. En zelfs kinderen niet in de directe omgeving wonen en die er blijkbaar een grotere afstand( naar ik begrepen heb tot 10 km) voor over hebben om hun kind naar deze school te laten gaan.
Elke ochtend worden we gewekt door de kindjes die uit de babyhome om 7 uur losgelaten worden en onder ons raam beginnen te spelen, langzaam aangevuld met de anderen totdat ze rond 8 uur beginnen met het klassikaal opzeggen van fantastische engelstalige versen. M i begrijpen ze niet wat ze opdreunen, maar het klinkt heel hard en redelijk gelijkmatig. Daarna een tweede en derde riedel en mogen ze naar binnen. En binnen zijn het alfabet, ook gezamenlijk, en de cijfers aan de beurt. Wijs je een cijfer 5 aan dan roepen zij bij het volgende cijfer automatisch 6 al wijs je een 2 aan. Rond half elf krijgen ze een beker pap, zij staan dan keurig per klas in de rij en dreunen een gebed op voor ze hun pap krijgen. Dit ritueel herhaalt zich rond 1 uur bij de middagmaaltijd.
De middagles van 2 tot 3.15 bestaat uit slapen en mogelijk nog een kwartiertje een gezamenlijk lesje.

Al deze kinderen heb ik de afgelopen week nagekeken. Naar hart, longen en oren gekeken en geluisterd. In de ogen gekeken naar ev bloedarmoede en in de buik gevoeld of er een mogelijk vergrootte milt en lever was, als teken van een mogelijke malaria. Ook alle kinderen die warm aanvoelden werden getemperatuurd.
Bij wie ook maar enige aanleiding was heb ik bloedonderzoek laten doen in het laboratorium van het aangrenzende missie hospitaal en bij afwijkingen ben ik op zoek gegaan naar medicijnen. De goedkoopste aanbiedingen vond ik bij een winkeltje dat zich apotheek noemde.

RESULTATEN:
Hun algemene gezondheid viel mee heel erg mee, geen ondervoeding en er waren er zelfs een aantal eigenlijk te dik, gezien hun leeftijd en lengte De meesten waren gezond, slechts 1 kind met ernstige sikkelcel ziekte ( afwijkende rode bloedlichaampjes, waardoor bloedarmoede en stroperig bloed) en die was al bekend. Officieel is het advies voor dit kind 1 keer per maand naar een goede kinderarts voor controle te gaan en uit voorzorg 2 medicijnen te slikken. Natuurlijk weten jullie de uitslag ook. Bezoek aan de dokter kost 450 shilling (4,50 euro), waarvan 300 voor het vervoer en de medicijnen kosten resp 1 cent en 40 cent per stuk. Aangezien er geen geld is, krijgt dit kind dus niets en heeft een bloedarmoede, waarmee in Nederland niet geleefd kan worden. Voor 2 maanden heb ik medicijnen gekocht, via een zijweggetje betaal ik maar 15 cent per dag voor het dure medicijn.
Verder hadden er 4 van de 100 kinderen een behoorlijke bloedarmoede en bleken er 9 kinderen met malaria te zijn. Een jongetje met het hartgeruis heb ik maar stil gehouden, wat heeft het voor zin ouders ongerust te maken als er toch geen financiele ruimte voor behandeling is. En de 2 verdenkingen op HIV bleken negatief.
Het duurst was het lab onderzoek, voor 63 testen betaal ik 35 euro en de pillen kosten bij elkaar nog geen 30 euro.

Op donderdagmiddag heb ik voor de ouders een verhaaltje gehouden over schoon drinkwater, gebalanceerd eten en malaria. Hoewel iedere ouder weet dat het beter is om je kind (en zelf) onder een bednet (muskieten net) te slapen, bleek bijna geen huis over deze bednetten te beschikken. Reden wederom: geen geld en geen mogelijkheid om in het dorp of omgeving bednetten te kopen. Dus weer een projectje en via via 40 bednetten kunnen kopen voor 50 cent per stuk. (normaal in de winkel tussen de 4 en 5 euro). Nog dezelfde dag er 24 van verkocht.

Het was een leuk project, dank voor jullie sponsorgelden. Ik wil proberen nog wat meer bednetten te krijgen voor diegenen die het echt niet kunnen betalen.